Juszczykowska Karolina

Karolina Juszczykowska urodziła się 1 lipca 1898 r. w Budkowie. Podczas okupacji niemieckiej mieszkała w Tomaszowie Mazowieckim, gdzie wiodła bardzo skromne życie. Pogłębiająca się bieda sprawiła, że zdecydowała się ukrywać dwóch mężczyzn pochodzenia żydowskiego, za co otrzymywała 300 zł tygodniowo. Kwota ta nie była wysoka, lecz mimo to Karolina przyjęła propozycję mężczyzn. Narażanie swojego życia stało się dla niej szansą na uratowanie go.

Prawdopodobnie jeden ze stacjonujących w Tomaszowie żołnierzy niemieckich zauważył, jak Żydzi wchodzą do mieszkania Karoliny. W związku z tym 23 lipca 1944 r. policja ochronna i żandarmeria niemiecka przeprowadziły rewizję. Ukrywających się w piwnicy zastrzelono, a Karolinę Juszczykowską aresztowano. Podczas przesłuchania powiedziała śledczym o swojej bardzo trudnej sytuacji materialnej. Nie wydała nazwisk ukrywanych przez 6 tygodni Żydów – podała jedynie ich imiona: Paweł i Janek. Prawdopodobnie byli uciekinierami z transportu do Treblinki lub pracy przymusowej w regionie radomskim.

10 sierpnia 1944 r. Juszczykowską przeniesiono do więzienie w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie czekała na proces. Tam 23 sierpnia 1944 r. sąd specjalny skazał ją na karę śmierci. 12 października 1944 r. generalny gubernator odmówił prawa łaski. 2 września 1944 r. przeniesiono ja do obozu jenieckiego Rodgau-Dieburg, następnie do więzienia karnego Preungesheim koło Frankfurtu, gdzie 9 stycznia 1945 r. wykonano wyrok.

Bibliografia: