Wołowiec Gabriel, Wołowiec Stanisława, Wołowiec Bronisława, Wołowiec Janina, Wołowiec Kazimiera, Wołowiec Leokadia, Jelonek Józef, Zaborowski Franciszek
Gabriel Wołowiec (35 l.) mieszkał wraz z żoną Stanisławą i córkami: Bronisławą (3 l.), Janiną (12 l.), Kazimierą (6 m.) i Leokadią (10 l.) we wsi Zajączków, w gminie Ciepielów. Pod zarzutem udzielenia pomocy osobom pochodzenia żydowskiego został aresztowany przez stacjonujących w pobliskich Górkach żandarmów z 1. motoryzowanego batalionu. Mężczyzna trafił do obozu w Oświęcimiu, skąd już nigdy nie powrócił. Źródła podają, że rodzina Wołowców pomagała ukrywać się dzieciom żydowskim.
Po krótkim czasie od aresztowania Gabriela, do domu Wołowców ponownie przyjechali funkcjonariusze niemieccy. Cała rodzina, wraz z dwoma mężczyznami, którzy tego dnia znajdowali się na terenie zabudowań Wołowców, została rozstrzelana. Egzekucji dokonano w styczniu 1943 r. Wraz z 4 nieletnimi córkami i ich matką zginął również Józef Jelonek i pracujący w gospodarstwie Franciszek Zaborowski (40 l.), który cierpiał na upośledzenie umysłowe. Wszystkich rozstrzelano na klepisku stodoły, mienie zrabowano, a budynki zostały spalone.
Bibliografia:
1. RFWA, list od Mirosławy Łojek.
2. RFWA, lista zamordowanych z powiatu lipskiego.
3. W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 31, 69, 71.
4. J. Fajkowski, J. Religa, Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945, Warszawa 1981, s. 306.
5. A. Poray, Those Who Risked Their Lives, Illinois 2007, s. 29, 53-54.
6. R. Walczak (red.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 74, 129, 131.
7. S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 415.
8. W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 279.
9. http://www.zyciepowisla.pl/download/przerwane-sasiedztwo/przerwane-sasiedztwo-publikacja.pdf (21.04.2015).
3. W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 31, 69, 71.
4. J. Fajkowski, J. Religa, Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945, Warszawa 1981, s. 306.
5. A. Poray, Those Who Risked Their Lives, Illinois 2007, s. 29, 53-54.
6. R. Walczak (red.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 74, 129, 131.
7. S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 415.
8. W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 279.
9. http://www.zyciepowisla.pl/download/przerwane-sasiedztwo/przerwane-sasiedztwo-publikacja.pdf (21.04.2015).
Uwagi:
W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C 1988, s. 279 podaje, że Gabriel Wołowiec w chwili śmierci miał 53 lata, a na s. 680 podaje nazwisko Zaporowski.
Zamknij podgląd
