Jarosińscy Bronisław i Maria
Jesienią 1943 r. gestapo aresztowało Bronisława Jarosińskiego, jego żonę Marię, kilkuletniego syna Leszka oraz 5-osobową rodzinę żydowską, która ukrywała się w ich domu w miejscowości Stryj w województwie stanisławowskim. W obwieszczeniu dowódcy SS i policji w dystrykcie Galicja z 28 stycznia 1944 r. wśród 84 osób na pozycji 79 znalazł się skazany na śmierć Bronisław Jarosiński. Jego żona, choć nie została wymieniona w tym dokumencie, razem z mężem oddała życie za pomoc osobom pochodzenia żydowskiego.
W listopadzie w domu Jarosińskich przybyli gestapowcy w towarzystwie ukraińskiego policjanta. Funkcjonariusze skierowali się od razu w stronę klapy do piwnicy pod szafą, gdzie ukrywani byli Żydzi. Nakazano im wyjść i zabrano ze sobą na komendę w Stryju. Oprócz nich zabrano również chorego w tym czasie Bronisława, jego żonę Marię oraz synka. Obydwie ich córki były poza domem. Małego Leszka wypuszczono, a Polka pracująca na gestapo odprowadziła go do ochronki, którą prowadziły siostry serafitki przy kościele św. Józefa. Gdy małżeństwo Jarosińskich przebywało w więzieniu, Paulina Gruszecka (siostra Marii) przyprowadzała dzieci, by mogły zobaczyć rodziców. Po pewnym czasie otrzymali informację, że ci zostali rozstrzelani. Dzieci Jarosińskich przebywały w ochronce do 1945 r. Potem wyjechały z ciotką do Gliwic.
Bibliografia:
2. RFWA, List od Leszka Jarosińskiego [syn], Gliwice, z dn. 8.2013 r.
3. RFWA, List od Zaleska-Roman [fragm. książki TB-AR], Warszawa, z dn. 21.01.2014 r.
4. T. Berenstein, A. Rutkowski, Pomoc Żydom w Polsce 1939-1945;Warszawa1963, s. 44.
5. W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 31.
6. s. J. Chodorska CSL (red.), Godni synowie naszej Ojczyzny, cz. 2, Warszawa 2002, s. 164-166.
7. S. Datner, Las sprawiedliwych. Karta z dziejów ratownictwa Żydów w okupowanej Polsce, Warszawa 1968, s. 103-104.
8. A. Poray, Those Who Risked Their Lives, Chicago, Illinois 2007, s. 29.
9. R. Walczak (ed.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 74.
10. S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 431, 442.
11. W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 229.
12. http://www.niedziela.pl/wydruk/82564/nd (27.04.2015).
Uwagi:
- Poray, Those Who Risked Their Lives, Chicago, Illinois 2007, s. 29; R. Walczak (ed.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 74; S. Datner, Las sprawiedliwych. Karta z dziejów ratownictwa Żydów w okupowanej Polsce, Warszawa 1968, s. 103-104; S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 431, 442; W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 31; W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 229 podają nazwisko Jaroszyński.
- RFWA, List od Leszka Jarosińskiego [syn], Gliwice, z dn. 8.2013 r. Maria nie jest wspominana w relacjach, jednak w relacji syna można znaleźć informacje, że została aresztowana i zginęła wraz z mężem za pomoc Żydom.
