Głowiak Walenty, Głowiak Józef, Jędrzejewski Józef, Kamińska Stefania, Pająk Jan
15 października 1943 r. Niemcy sprowadzili do Tyczyna pięć osób, które pomagały Żydom przetrwać czas okupacji. Wśród nich znaleźli się: Głowiak Józef (21 lat) i jego ojciec Walenty (50 lat) pochodzący z Białej, Jędrzejewski Józef (27 lat) i Jan Pająk (27 lat) z Matysówki oraz Kamińska Stefania (30 lat) z Kielnarowej. Wszyscy zostali zamordowani przy posterunku policji w Tyczynie. Ciała pochowano we wspólnym grobie na cmentarzu żydowskim.
Bibliografia:
1. IPN BU 392/2033.
2. W. Bartoszewski, Z. Lewinówna, Ten jest z Ojczyzny mojej. Wspomnienia z lat 1939–1945, wyd. 3, Warszawa 2007, s. 607.
3. W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 32.
4. S. Datner, Las sprawiedliwych. Karta z dziejów ratownictwa Żydów w okupowanej Polsce, Warszawa 1968, s. 101.
5. J. Hera, Polacy ratujący Żydów. Słownik, Warszawa 2014, s. 202.
6. A. Poray, Those Who Risked Their Lives, Illinois 2007, s. 29.
7. R. Walczak (ed.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 75.
8. S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s.427.
9. W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 238.
10. http://www.nowiny24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110127/RZESZOW/348070914 (19.11.2014).
Uwagi:
- W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 238 nie podaje nazwiska 4 zamordowanych Polaków, nie uwzględnia Stefanii Kamińskiej.
- A. Poray (ed.), Those Who Risked Their Lives, Chicago 2007, s. 26, R. Walczak (ed.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 69; S. Datner, Las sprawiedliwych. Karta z dziejów ratownictwa Żydów w okupowanej Polsce, Warszawa 1968, s. 101 i W. Bartoszewski, Z. Lewinówna, Ten jest z Ojczyzny mojej. Wspomnienia z lat 1939–1945, wyd. 3, Warszawa 2007, s. 606-607, podają nazwisko Głoniak.
- W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 238 podaje, że Józef Jędrzejewski pochodził z Białej, a wiek Jana Pająka to 21 lat.
- S. Datner, Las sprawiedliwych. Karta z dziejów ratownictwa Żydów w okupowanej Polsce, Warszawa 1968 s.101 podaje nazwę Matyrówka.