Czerwińska Zofia

Czerwińska Zofia (ur. 9.05.1913 r.) mieszkała wraz z mężem Czesławem przy ul. Andrzejowskiej 5 w Warszawie. W jej kompetencjach leżało przydzielanie meldunków w kilku domach przy ul. Górnośląskiej.

Wielokrotnie wykorzystywała swoje możliwości do wystawiania fałszywych dokumentów, które otwierały Żydom o aryjskich rysach drogę do wyjazdu na roboty do Niemiec. Wystawiła kilkadziesiąt takich dokumentów.

Zofii Czerwińskiej nie zabrakło odwagi, gdy pomagała zorganizować ucieczkę z obozu w Trawnikach Czesławie Pożarykowej i jej mężowi. W tym przypadku udało się, lecz kolejna próba nie była tak skuteczna. Zofia została aresztowana wiosną 1943 r., przewieziona na Pawiak, a 25 czerwca 1943 r. do KL Auschwitz II-Birkenau. Trafiła tam w jednym transporcie z Sonią Landau, która szybko stała się Krystyną Żywulską i pozostała nią po wojnie. Nowa tożsamość nie była przypadkowa. Żydówka jako jedna z dwóch osób, które uciekły z getta, znalazła schronienie u Zofii Czerwińskiej i otrzymała od niej dokumenty na imię i nazwisko służącej. Ocalona wspomina o niej w swojej książce Przeżyłam Oświęcim.

Zofia nie przeżyła obozowej gehenny. 20 grudnia 1943 r. zmarła na tyfus, z numerem 55793 na przedramieniu.

Bibliografia: