Władysław Braja
Niedaleko wsi Równe k. Dukli na Podkarpaciu mieszkał Władysław Braja. W lecie 1943 r. przyjął pod swój dach trzech Żydów, którzy ukrywali się u niego przez około dwa lub trzy miesiące.
Żydzi ci byli z zawodu zegarmistrzami. „Pewnego dnia w godzinach popołudniowych pod koniec miesiąca sierpnia lub z początkiem września 1943 roku podeszli z lasu pod dom stryja czterej gestapowcy, którzy podpalili strzechę na domu stryja, wskutek czego znajdujący się w domu stryja Żydzi wyskoczyli z domu i zaczęli uciekać (…)” (IPN BU 392/1995) – tak wspomina wydarzenia bratanek Władysława – Mieczysław Braja.
Niemcy zatrzymali uciekających Żydów i kazali im wsiąść na furmankę. Władysław Braja został zmuszony do tego, by iść na pieszo za wozem aż do Dukli. Tam Niemcy przetrzymywali go w areszcie, „a następnego dnia zastrzelili go na dziedzińcu więziennym.” (IPN BU 392/1995). Nie wiadomo, co stało się z mężczyznami, których ukrywał Władysław. Prawdopodobnie również zginęli.
Bibliografia:
2. IPN BU 392/2033.
3. W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 18.
4. Poray (ed.), Those Who Risked Their Lives, Chicago 2007, s. 21.
5. R. Walczak (ed.), Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 56.
6. S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 397, 431.
7. W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 214.
8. Braja Władysław, [w:] www.straty.pl, Program Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką (25.03.2015).
