Ks. Mieczysław Akrejć

Ksiądz Mieczysław Akrejć (ur. 21 marca 1884 r.) pochodził z Przerośli w powiecie sejneńskim (obecnie pow. suwalski). Jego rodzice, Aleksander i Aleksandra (z d. Harasimowicz) pochodzili z Wileńszczyzny. W 1903 r. Mieczysław wstąpił do Seminarium Duchownego w Wilnie, a święcenia kapłańskie przyjął w 1907 r.

Przez ponad rok był wikariuszem w Goniądzu, a następnie proboszczem w nowo powstającej parafii pw. św. Józefa w Borodzieniczach. Od 1912 r. pełnił funkcję proboszcza w Supraślu, następnie w 1919 r. został przeniesiony do Juchnowca, a dalej do Mosarza, gdzie pracował w latach 1921–1926. Następnie był proboszczem w parafii w Knyszynie.

W lutym 1933 r. został mianowany dziekanem i proboszczem w parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Brasławiu (obecnie Białoruś). Parafia liczyła ok. 7 tys. wiernych. W pracy duszpasterskiej proboszczowi pomagał wikary i prefekt ks. Antoni Szubzda. Po wybuchu wojny teren dekanatu brasławskiego podzielono między ZSSR i Litwę, natomiast parafię Brasław włączono do Republiki Białoruskiej. Dnia 21 września 1939 r. abp Romuald Jałbrzykowski udzielił księdzu Akrejciowi uprawnień wikariusza generalnego na terenie dekanatu.

Wraz z nastaniem okupacji niemieckiej, w Brasławiu utworzono getto dla ludności żydowskiej. Prześladowania Żydów w mieście trwały około roku, ponieważ już w czerwcu 1942 r. rozpoczęto akcję likwidacji getta. 25 czerwca 1942 r. niektórzy Żydzi uciekli, szukając pomocy na plebani u proboszcza. Wtedy też ks. Akrejć miał zginąć. Według jednej z wersji ksiądz, stojąc na ganku plebani, miał tak przejąć się losem Żydów, że dostał zawału serca. Bardziej prawdopodobne jest jednak to, że został zastrzelony przez Niemców, którzy sami kazali rozpowiadać, że zmarł w wyniku zawału. Proboszcz – umierając – zdążył wskazać Żydom, gdzie mogą znaleźć bezpieczne schronienie.

Bibliografia: